Radomska się starzeje

urodziny

Łóżko samo się nie zechciało pościelić, pies ujada jakby to był zwykły dzień, a nie święto, a i naczynia nie zrozumiały aluzji subtelnej, że je wypieprzę przez okno, a nie pozmywam i filuternie sterczą ze zlewu. W korytarzu lustro, w odbiciu ja. Przyglądam się krytycznie. Zazwyczaj staram się nie pisać o sobie, bo to niezdrowy objaw. Dziś mogę. Niby co roku to samo, a ja zawsze jestem zaskoczona. Urodziny, znowu. Tym razem dwudzieste szóste.

Przez chwilę wyglądam jak bogini wyłaniająca się z mgły. A nie, to tylko okulary uwalone odciskami palców Lenona i lustro tak samo urozmaicone. W sumie dobrze, ostrość widzenia pozwoliłaby mi zwrócić uwagę na niewygodne fakty, a to nie jest dzień w którym chciałabym sobie sprawiać przykrość.  Dłońmi chwytam się za to miejsce, w którym powinien być mózg, mózgu nie ma, szukam co rano od prawie dwóch lat, zaglądałam wszędzie, tylko do kartonu z zabawkami boję się włożyć rękę, żeby coś jej nie odgryzło. Chwytam za twarz. Oczy jeszcze przez Lenkę nie wydłubane, nos nieco szerszy, bez operacyjnie, ale inwazyjnie,palcyma prawie dwulatki modyfikowany. Usta wykrzywione w grymasie. Niby nie jest źle, ale człowiek się nie ośmieli na takie odważne stwierdzenie o szóstej rano.

Wykrzesuję  z siebie odrobiny optymizmu. Włosy długie jak nigdy, nie tylko na głowie z resztą. Niebawem spuszczę swój złoty warkocz z siódmego piętra i mój książę będzie się po nim wspinał, żeby mnie porwać i uszczęśliwić. Albo przynajmniej nawleczony, jak zapomni do roboty telefonu. Ze zdumieniem stwierdzam, że w porównaniu z zeszłorocznym jubileuszem, jestem chudsza. Pewnie przyszłoby mi do głowy zapytanie, na co ja teraz będę narzekać, na szczęście jak tylko udało mi się zrzucić to mistyczne pięć kilo, to świat ustalił, że to za mało, że trzeba być fit i fancy,mieć karnet na modną siłownię  z wielkim lustrem do selfie, oczojebne buty i pstrokate getry.  Byłoby o czym marzyć przez kolejny rok, ale chyba odpadam, jak tylko wypoleruję sześciopak na pewno wymyślą coś głupszego.

Radośnie, optymistycznie, z werwą i energią porażonego prądem karalucha  oświadczam- przeżyłam kolejny rok. I nadal mam wiele marzeń do spełnienia, dziecko do odchowania, kolejne i ślub w planach. Miniony nie był najlepszy, szczególnie ostatnie pół, ale przecież muszę się mieć od czego odbić, głupio byłoby tak startować od razu ze szczytu i prosto w kosmos.

Córka wspaniała, zdrowa, piękna i mądra, Nawleczony przystojny, pyskaty i kochający, pies durny, mieszkanie własne, naczynia nadal niepozmywane. Jest się z czego cieszyć,co doceniać i co robić.

Z porcją tej nieokrzesanej bezczelności, na którą pozwalam sobie, kiedy tańczę w samej bieliźnie do głupich piosenek z radia dla młodzieży po dwóch smakowych piwach, wyrażam swoją:

nadzieję, po raz dwudziesty szósty, że najlepsze i tak dopiero przede mną
oraz radość, że jesteście świadkami zanikania moich włókien kolagenowych, konania złudzeń, popisów i ekscesów.

Kłaniam się, póki stawy pozwalają! Jeżeli chcecie mi czegoś życzyć to wakacje, dobra praca, przespane noce i zdrowie w zupełności mnie urządzają. A jeżeli pragniecie uczynić dla mnie coś, a nie możecie mnie wysłać na wakacje, dać pracy i snu, to przynajmniej polećcie Mam Wątpliwość znajomym. Hawk!
Wasza Radomska,
rocznik ’89

 

 

14 komentarzy
  1. Nieprzerwanie otwartej głowy oraz doskonale porywającego czytelników dystansu do siebie i świata! Stówki w zdrowiu od rok starszej podglądaczki 😉

  2. Najlepszego kochana, niech się spełnią marzenia! Wytrwałości i cierpliwości – bo sama wiem, że ich najbardziej człowiek potrzebuje. Świętego spokoju chociaż odrobiny dziennie, zdrowia i jeszcze lukrowanej miłości! Niech Ci się wiedzie!

  3. Najlepszego, imienniczko! Nie chce Cie straszyc, ale ani sie obejrzysz, a bedziesz swietowac 42. urodziny. Ja nawet nie zauwazylam, kiedy to zalecalo. Mentalnie wciaz mam jakies 26. Zycze Ci, zebys i Ty sie na tym wieku zatrzymala 🙂

  4. 100 lat i miliona pomysłów na nowe teksty, i tyleż samo lajknięć na fejsbuczu :* i jednej przespanej nocy na 10 i kilku kg mniej, i weny i nowych czytelników i i nowych okularów, takich co by paluchów nie bylo widac 😛

  5. Zmywarki Ci życzę najserdeczniej i oby słowo ciałem się stało. Na psa nic już nie da się poradzić – kto się torbą urodził walizką nie umrze, więc jak był głupi tak będzie (wiem bo mam kota z taka sama przypadłością). A poza tym wielu powodów do uśmiechu, prostej, jasnej drogi przed sobą i może… gromadki takich rozkosznych cudeniek jak Lenon żeby było więcej do kochania. O!

    1. najzabawniejsze jest to, że mam zmywarkę. tylko uważam, że za długo trwa wkładanie i układanie 😀 i że ja zmywam szybciej i lepiej 😀 z tą gromadką to prr… Lenon robi sztuczny tłum skutecznie. :*

  6. Zazdroszczę … 26 lat…. jak to dawno było … Życzę Ci radości, uśmiechów, świetnych pomysłów i czego sobie tylko wymarzysz. I dobrych przyjaciół w pobliżu. I zdrowego, szczęśliwego dziecka. I mądrego, dobrego, opiekuńczego towarzysza podróży przez wspólne życie. I pieniędzy … niech Cię NIE omijają szerokim łukiem.

  7. Chciałam Ci złożyć jakieś zajebiście zabawne życzenia, ale mój nawleczony chce żebym mu oddała komputer, a ja sama, po całym dniu pracy, użerania się z ludźmi i obolałym żołądkiem, siły nie mam, żeby z nim walczyć. Tak więc krótko, zwięźle i na temat: Spełnienia wszystkich marzeń Ci życzę, ślubu pięknego, wesela udanego, pociechy z córki i kopii Lenki w wersji tym razem męskiej, coby Nawleczony miał sprzymierzeńca w domu. Zdrowia, bo najważniejsze; wygranej w totka, bo ponoć się da; popularności ogromnej, bo na nią w pełni zasługujesz. Buziaki przesyłam, a jak pyska nie chcesz, to chociaż uściski przyjmij od wiernej czytelniczki, która na Twym blogu dorosła i chyba nawet zmądrzała. ;*

  8. wszystkiego najlepszego, a skoro – jak się zdaje – niedługo planujesz ślub, to przede wszystkim zyczę, żeby wszystko wyszło jak sobie wymarzyłaś. I żebyś była zadowolona z wesela i z gości:D
    A resztę, to już sama wiesz czego potrzebujesz 🙂

  9. Radomska, piszę do Ciebie ja, młoda bałuciara. Szczęka mi się odbiła od klawiatury, kiedy zobaczyłam, które obchodzisz urodziny. Jesteś jeszcze taka młoda, a czytając Cię miałam zawsze wrażenie, że Twoja wrażliwość i mądrość sięgają setki (komplementuję). To oczywiście bierze się z moich rocznych doświadczeń z mieszkaniem pod jednym dachem z Twoim rówieśnikiem. Niesamowite, po prostu niesamowite jak wielka przepaść dzieli dwie osoby z tego samego rocznika. I wiem, że w każdym wieku może być taka dziura umysłowa, po prostu chciałam się podzielić moim niekończącym się zaskoczeniem. Katarzyna.

Napisz komentarz: Anuluj pisanie

Twój adres e-mail nie będzie opublikowany.